India ontwerp-reis voor Tantilly en alle goede projecten

Volg hier alle verhalen en avonturen van Chantal met haar ontwerp-reis en India, en alle goede projecten die er dagelijks bij komen kijken.

December 2025:

Eerste week:

Tijdens onze zoektocht naar mooie stoffen ontdekte Chantal een klein schooltje met 12 blije kinderen van verschillende leeftijden, afkomstig uit de armste gezinnen in India. Het schooltje is gratis en wordt gerund door een ontzettend lieve lerares, maar er zijn helaas weinig voorzieningen en materialen. De overheid betaald het leergeld voor de kinderen die hier komen, en voorziet zelfs ontbijt en lunch, omdat het hier om kinderen van de armere klassen van India gaat.

Terwijl we door een smal achterafstraatje liepen, hoorden we ineens het geluid van lachende en pratende kinderen.
Chantal werd nieuwsgierig en gluurde voorzichtig naar binnen.

Nog voordat ze goed en wel keek, renden de kinderen lachend op haar af — roepend, giechelend en zichtbaar blij om een ‘buitenlander’ te zien die interesse toonde.
Met kleine handjes pakten ze haar hand vast en trokken haar lachend mee naar binnen.

De kinderen waren tussen de 2 en 9 jaar oud.
Chantal hoorde dat ouders zelf mogen bepalen wanneer ze hun kind brengen.
De meeste kinderen komen elke dag, van 8.00 tot 12.00 uur,
zes dagen per week.

Een ontmoeting die je raakt — puur, spontaan en vol vrolijkheid 🤍

De eerste dag bracht Chantal wat snoep mee, maar al snel werd duidelijk dat de kinderen weinig tot geen boeken, schriften, pennen en andere leermiddelen hebben. Daarom hebben we, uit naam van Tantilly en al onze lieve klanten, leerboeken, schriften, pennen, kleurpotloden en kleurboeken aangeschaft, in een lokaal winkeltje om de hoek. Ook de eigenaresse van dit winkeltje wat ontroert, en schenkte ons zelfs nog wat extra pennen en potloden omdat ze geraakt was bij de gedachte aan geven.

De blijdschap was onbeschrijfelijk bij de kinderen toen we de dag later weer kwamen, dit maal met kleurboeken, krijtjes, kleurpotloden, stiften, pennen, en zelfs wat schriften, omdat meerdere kinderen 1 schrift met lijntjes deelden.

 De kinderen leren ook langzaam Engels, maar voor nu is alles nog in het Hindi — stap voor stap, met heel veel enthousiasme .

Het klaslokaal is heel basic, maar tegelijkertijd rijk aan goede en doordachte leermaterialen.
De kinderen krijgen, voor zover wij konden zien, geen schoolboeken aangereikt door de overheid.

In plaats daarvan hangt alles groot en duidelijk aan de muren:
posters die laten zien hoe je leert rekenen,
het alfabet in Hindi én Engels,
nummers, vormen en kleuren,
en nog veel meer inspirerende en leerzame teksten.

Elke muur vertelt iets —
een stille, simpele maar ook krachtige manier van leren 🤍

Hieronder zie je één van de lieve moeders, samen met haar dochtertje, terwijl ze naar de boeken keken.
De moeder had verschillende boeken in haar handen, maar je zag haar twijfelen. Uiteindelijk leek ze met lege handen weer naar buiten te willen gaan.

Ze wilde het liefst een hardcover leerboek Hindi–Engels, maar dat kon ze zich niet veroorloven.
De prijs? 3 euro in totaal.
Toen ze het boek teruglegde en haar dochtertje bij de hand pakte om de winkel te verlaten, begon het meisje te huilen.

Chantal had haar eerder al een kleurboek aangeboden dat ze mocht houden.
Maar het meisje legde het rustig en dankbaar weer terug op de stapel.

Op het moment dat Chantal begreep dat ze weggingen omdat ze het boek niet konden betalen, greep ze in.
Ze vroeg de winkeleigenaresse om het leerboek bij de rekening op te tellen.

De moeder en haar dochtertje waren zó ontzettend blij — hun dankbaarheid sprak boekdelen 🤍

Dit is slechts één van de vele momenten die dag in de boekwinkel… momenten die je bijblijven.